Mama: "Warm... heel warm! Heet... heel heet. Vochtig.... heeeeeel vochtig. Beestjes, heel veel beestjes. Vooral op Bobbie's gezicht... het is maar goed dat we niet al te veel gepland hebben voor vandaag. Voor het eerst hebben we last van beestjes, om het huisje vliegt het een en ander wat we liever niet binnen hebben en midden in de nacht wordt Bobbie wakker van iets dat over haar gezicht kruipt. Gelukkig hebben we gif gekocht, want Ron ziet hetzelfde soort beest op het plafond zitten buiten bereik. Met zijn ogen dicht richt hij de spuit op het beest, vuurt en na een paar seconde plettert het beest ter aarde. 1-0 voor van Vliet, er zullen er velen volgen. Wat erg leuk is aan dit adres is dat het een Bed & Breakfast is, om half 9 worden we verwacht aan de ontbijttafel, waar al twee mensen zitten en later nog een deens gezin aanschuift. Het ontbijt is erg uitgebreid met vers fruit, scrambled eggs, bacon & sausages, biscuits and gravy en pancakes. Verder is het voor het eerst in de vakantie dat de koffie die geschonken wordt lekker is. Na het ontbijt beginnen we aan onze dag."
Een tinteling die van mijn wang verschoof naar mijn neus, in een reflex sloeg ik naar de plek van de tinteling en voelde dat ik iets raakte. Ik was gelijk klaarwakker. Terwijl ik nog aandachtig luisterde of ik iets hoorde, een gezoem ergens achterin de kamer, liep ik richting mijn vader om deze wakker te maken. Gelukkig was hij gelijk wakker en kwam hij me achterna gelopen. Mijn broertje sliep gewoon verder terwijl papa en ik, met het licht aan, op zoek gingen naar het beestje dat over mijn gezicht liep. Niks, er was niets te vinden. Aangezien ik zowel Papa en Mama wakker gemaakt had toen ik de kamer in kwam lopen, hielden ze even een plaspauze en wilden daarna weer naar bed gaan. Ik lag alweer, maar niet op mijn gemak. Ik wist honderd procent zeker dat er ergens in mijn kamer er een beestje rondliep/vloog. Ik stapte weer uit mijn bed en vroeg of papa toch niet nog even kwam kijken. Toen ik weer mijn kamer in liep zag ik hem op de kastdeur zitten, en dat terwijl het donker was! Ik liep op de deur af en het beest vloog ervandoor, de kamer uit en de badkamer in. Mama ging snel de badkamer uit en papa sloot zichzelf op in de badkamer om het beest te vangen. Na een aantal seconden hoorden mama en ik dat de wc werd doorgespoeld, het beestje was niet meer. Ik ging weer proberen te slapen en hoorde dat er ook in mama's kamer zo'n soortgelijk beestje zat. Daarna hadden we 's nachts niets meer gezien.
Ontbijt, de wekker was gezet om 7 uur zodat we rustig aan konden doen en optijd zouden zijn voor het ontbijt. Toen we daar aan kwamen zaten er al twee mensen, een man en een vrouw. Het was apart om zomaar bij vreemde mensen aan tafel te gaan zitten, maar toch ook wel leuk aangezien ze heel vriendelijk zijn hier en ook altijd erg nieuwsgierig. De standaardvraag van de vakantie is dan ook: "Where are you from?" (waar kom je vandaan?). De vrouw gaf amerikaanse geschiedenisles in Frankrijk, de man woonde ergens hier in Amerika. Even later kwam er ook een gezin uit Denemarken, eerst alleen de man en vrouw. De vrouw kwam naast me zitten en begon vragen te stellen, de man zat daarnaast. Na een aantal minuten kwam ook hun zoon bij ons aan tafel zitten, hij vertelde dat er op de radio een hittewaarschuwing was gegeven, en dat je dus beter niet naar buiten kon gaan als het niet nodig was. Wat ons opvalt is dat we heel weinig europeanen zijn tegengekomen, de meeste touristen zijn gewoon Amerikanen uit een andere staat. Een gesprek volgde over de reis die we hadden gemaakt, en de plaatsen waar we nog heen zouden gaan. Daarna besloten we om terug te gaan naar ons huisje en dan te gaan rijden, we gingen een aantal mooie huizen in de stad bekijken.
Gelukkig is het niet zo'n groot plaatsje en ben je dus al gauw bij het huis dat je wilt bekijken. Er was ook in de reisgids een huis aangegeven dat heel mooi zou zijn, maar toen we daar aankwamen en erachter kwamen dat we tien dollar per persoon moesten betalen om het huis te bekijken gingen we gelijk rechtsomkeer. Hoewel de huizen hier, en ook de Kudzu, ontzettend mooi zijn, is het plaatsje voorderest niet zo heel bijzonder. De stad is rustig, er zijn weinig mensen te bekennen en zelfs de hoofdstraat is niet zo heel levendig als dat het is in andere stadjes.
Vandaag hebben we eigenlijk heel weinig gedaan, het grootste gedeelte van de dag hebben we wat rondgehangen op de kamer, vandaag was een goede rustdag. Dit is ook een keer niet zo erg, vooral niet als het zo warm en vochtig is als hier. Ik ga vanavond vroeg naar bed, want gisteren heb ik niet zogoed geslapen. Ook papa, mama en Max gaan niet laat vandaag.
Nog een hele fijne dag allemaal,
en de groetjes van ons viertjes.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten