Na een nacht van weinig rust was het eindelijk tijd om wakker te worden. Voor mama en papa kwam het omdat ze te druk bezig waren met de kakkerlakken, bij mij kwam het omdat de pijn in mijn benen niet weg ging met de Aftersun. Na het ontbijt was het tijd om naar het strand te gaan. Wat een heerlijk ochtendje strand zou zijn, werd toch heel anders dan verwacht.
Toen ik in de band ging, voelde ik iets langs mijn voeten komen. Ik begon te lachen en dacht dat het weer eens een vis was, vervolgens zwom ik verder. Max, die al een paar keer hoorde dat ik een vis voelde, vroeg waar ik het voelde.. zei ik: "Ja, daar ergens." Hij zwom op de plek af waar ik stond en in een fractie van een seconde vertrok zijn gezicht. Hij begon te gillen, hard te gillen. "AUW, AUW... HET DOET ZO'N PIJN. HET VOELT ALS ZWAARDEN TEGEN MIJN BEEN. (dat is letterlijk wat hij zei)." Terwijl hij heel snel de zee uit liep, en wij erachteraan kwamen... drong het tot ons door. Het was duidelijk een kwal. Een amerikaanse vrouw kwam op me af en zei dat we naar de strandwacht moesten, die had er een spray voor dat de pijn zou verzachten. Met pijn in zijn benen (de achterkant van de linkeronderbeen en ook een gedeelte van zijn rechterbeen is nu opgezwollen, je kan de tentakels zien staan) liep hij naar de strandwacht, mama naast hem en ik erachter. Ook papa, die foto's aan het maken was van ons in de zee en het strand zelf, volgde snel. De spray werd erop gespoten en de pijn werd al iets minder, vervolgens moest hij zijn been insmeren met zand en daarna afwassen met zeewater. Mijn broertje ging dus in de branding zitten.
Het blijkt ook dat papa gisteren gestoken was door een kwal, maar die had er helemaal niets van gevoelt. Zo werd het toch nog een aparte dag strand.
We hadden niet echt veel zin nog om de zee in te gaan dus vroeger dan verwacht gingen we terug naar het huisje, daar werd de rest van de spullen in geladen nadat we hadden gedouched, de nieuw gekochte kwallenspray op max zn benen gspoten en toen vertrokken we richting Macon. Bij Savanaah nog eerst even gelunched bij de Ihop, als troost voor Max die daar al steeds eens wilde eten maar die we steeds op de verkeerde tijdstippen langs de snelweg hadden zien zitten.
Daarna gingen we opweg naar Macon, en hier zitten we nu op de kamer. We hebben net een film gekeken die op tv kwam en het hotel had gratis BBQ buiten dus we hebben daar iets van gegeten en verder houden we het bij chips, we eten al zo veel dat we niet echt heel veel trek meer hebben... we hadden geen zin meer om de kamer te verlaten en kijken allemaal uit naar een nacht zonder beessies :)
Morgen gaan we naar de Georgia Music Hall of Fame in Macon.
Nog een fijne dag allemaal,
en de groetjes van ons viertjes.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten